பாட்டிக்கு ஒரு கடிதம்

அன்புள்ள பாட்டிக்கு உன் அருமைப் பேரன் சின்னக்குட்டி எழுதும் அன்புமடல் இது. நீ எப்படிப் பாட்டி இருக்கிறாய்? என்ரை சுகத்துக்கென்ன... பனி வந்தால் மட்டும் மூக்குக்கு என்னமோ எல்லாம் நடக்குது பாட்டி. ஏலுமண்டால் என்ரை மூக்கின்ரை பேரிலை எங்கடை நுணுவில் பிள்ளையாருக்கு ஒரு அருச்சனை செய் பாட்டி.


மேலும் உனக்கு என் கடிதங்கள் கிடைத்திருக்காது. போட்டால்தானே கிடைப்பதற்கு... அப்படித்தானே பாட்டி? உனக்கு விழிப்பாக இருக்கும்... உந்தப்பெடியன் ஊரிலை இருக்குமட்டும் அம்மம்மா என்று விளித்துவிட்டு, கனடாவைக் கண்டதும் பாட்டி என்று அழைக்கின்றானே என்று. உனக்கு ஒன்றுமே தெரியாது பாட்டி. அம்மம்மா என்று சொல்வதைவிட பாட்டி என்பதில்தான் நிறைய பாசமும், கிக்கும் இருக்கிறது.

உன்னோடை பகிர்வதற்கு என்று நிறைய இருக்குது பாட்டி. ஆனாலும் அவற்றை எல்லாஞ் சொல்லி உன்னை ஏன் வீணாகக் கவலையடையச் செய்ய வேண்டும் என்ற ஆதங்கத்தில் சிலதைச் சொல்லாமலே விடுகிறேன்.

இப்ப நான் முந்தி மாதிரி இல்லைப் பாட்டி... அப்பவெல்லாம் எங்கடை ஊர் நாய்கள் எல்லாம் எனக்கெதிராக நம்பிக்கை இல்லாத் தீர்மானங் கொண்டுவரும் அளவுக்கு நான் அதுகளுக்குக் கல்லாலை எறிந்து ஆக்கினை கொடுப்பன். மடித்துக் கட்டியும் நிலத்தை சாறம் முட்டும். இப்ப நான் வளந்திட்டன். மீசையும், ஆசையும் முளைத்து இப்ப ஆம்பிளையாக வந்திட்டன். உனக்குத்தான் என்னை இப்பிடிப் பார்க்கக் கொடுத்து வைக்கவில்லையோ என்னவோ...

"உந்தப் பெடியன் எல்லாரையும் மறந்து போச்சு" எண்டு போன வருசம் ஊருக்கு வந்த மாமாவுக்கு நீ சொன்னதாக அறிந்தேன். கனடாவிலை வாழ்ந்தாலும் நான் ஒண்டும் உன்னை மறக்கேல்லைப் பாட்டி! கனடாவுக்கு வந்ததும் அரைஞாண் கொடியைத்தான் அறுத்து எறிஞ்சனான்... தொப்புள் கொடி உறவை எப்படிப் பாட்டி அறுக்க முடியும்....?

உனக்கு ஞாபகம் இருக்கோ பாட்டி....? சின்னக்காடரின்ரை தேவன்ரை கலியாண வீட்டுக்கு எல்லாரும் போக, நீயும் நானும் மட்டும் வீட்டை இருந்தம். நான், "எனக்கு குழல்புட்டு பசிக்குது... எனக்கு குழல்புட்டு பசிக்குது" என்று சிணுங்கினேன். உடனே நீ, "சரி ராசா. அவிச்சுத்தல்லாம், அழாதை" எண்டுபோட்டு, மாவைக் குழைச்சு குழலுக்கை போடப்போட அது நிரம்பவே இல்லை. "இது என்னடா மாயமாக் கிடக்கு" எண்டு நீ குழலை இறக்கிப் பார்க்கத்தான் தெரிஞ்சுது நீ குழலுக்கை தட்டுப் போட மறந்து போனாய் எண்டு. "உதை ஒருத்தருக்கும் சொல்லாதை ராசா, நான் வல்லிபுரக் கோவில் திருவிழாவுக்கு உனக்கு இருபது ரூபா தருவன்" எண்டு சொன்னியே பாட்டி... அதை எப்ப தரப் போறாய்....?

முத்தையன்கட்டிலை கள்ளுக் குடிக்கக் காசு தரேலை எண்டு அம்மப்பா உனக்கு அடிக்க, உன்ரை காது பிஞ்சு தோடு தொலைஞ்சதாவது உனக்கு ஞாபகம் இருக்குதோ பாட்டி? "உவனுக்கு இடி விழாதோ?" என்று நீ அம்மப்பாவைத் திட்டி ஒரு கிழமையாலை அவருக்கு மலேரியாக் காய்ச்சல் வந்து படுத்து அனுங்கியபோது, அவரது காலைப் பிடிச்சுக்கொண்டு நீ கண்ணீர் விட்டாயே பாட்டி... உன்னை என்னால் புரிந்து கொள்ளவே முடியவில்லை.

வெள்ளைக்காரத் துரைமார் தேங்காய் மூட்டை தரச் சொல்லிக் கேட்க, பூசணிக்காய்களை சாக்கில் போட்டு அம்மப்பா கொடுத்தாராம். அண்டேலை இருந்து அவருக்கு "உலகப்பிரட்டி" என்று வெள்ளைக்காரர் பட்டம் வைச்சதாக அம்மப்பா சொல்லுவார். ஆனால் வெள்ளைகாரருக்கு தமிழ் தெரியாதே. அம்மப்பா எனக்கு நல்லாவே புழுகிப் போட்டார். அப்படித்தானே பாட்டி.....?

மூன்றாம் பிறை படத்தைப் பற்றி யாராவது கதைத்தால் எனக்கு உன் ஞாபகம்தான் வரும். மூத்தக்காவின்ரை கல்யாண வீட்டண்டு மூன்றாம்பிறை படம் பார்த்தம். கன நாட்களுக்குப் பிறகு அந்தப்படம் பற்றிக் கதைக்கேக்கை, "கமலும் , சிறீதேவியும் கடைசியாக ஒன்று சேரவே இல்லை" என்று அம்மா சொன்னா. உடனே நீ, "சீச்சீ, யார் சொன்னது? நான் சின்னத்தங்கம் வீட்டை ஒரு படம் பார்த்தனான். அதிலை இரண்டு பேரும் கல்யாணம் கட்டுகினம்" எண்டு சொன்னாயே பாட்டி... அந்தப் பொழுதுகள் மீண்டும் வராதா?

இங்கை என்னோடை படிக்கிற பொடியள் எல்லாருக்கும் அவங்கடை வீட்டிலை பாட்டி இருக்கிறா. நான் மட்டும்தான் உன்னைப் பிரிந்து இருக்கிறன். பாட்டி வடை சுட்ட கதையைத் தங்களது பாட்டிமார் அடிக்கடி சொல்வதாக "லெவல்" அடிப்பாங்கள். நான் என்ன சொல்வது பாட்டி... அந்த பாட்டி வடை சுட்ட கதையிலை வாற பாட்டியே எனது பாட்டிதான் எண்டு சொல்லுவன். வயித்தெரிச்சல் பிடிச்சவங்கள் நான் சொல்லுறதை நம்புறதே இல்லை. "நான் பாட்டிக்குக் கடிதம் எழுதுறன்" எண்டு சொன்னால் உவங்கள் சிரிக்கிறாங்கள். நான் என்ரை "பார்ட்டிக்குத்தான்" கடிதம் எழுதுறன் எண்டு சொல்லுறாங்கள். இந்தக் கடிதம் உனக்குக் கிடைக்கும் எண்டு எனக்கே நம்பிக்கை இல்லைப் பாட்டி.


அழகமக்காத்தை வீட்டு அலம்பல் வேலியிலை நிற்கிற தும்பியைப் பிடிச்சு, அதன் வாலை அறுத்துப்போட்டு, நூல் கட்டி கடிதம் எண்டு சின்னனிலை அனுப்புவம். அப்படிச் செய்யலாம் எண்டால் இங்கை தும்பிகூட இல்லைப் பாட்டி.

உன்னை ஒண்டு கேக்க வேணும் பாட்டி. நீ குமரியாக இருக்கேக்கை நல்ல வடிவாம். அந்தக்காலப் பெடியள் எல்லாம் உனக்குப் பின்னாலேயே வருவாங்களாம். இப்பவும் நீ வடிவுதான் பாட்டி. தலை நரைத்தாலும் உன் அழகு இன்னும் நரைக்கவில்லைத்தானே. உன் அழகின் மர்மம் என்ன பாட்டி...?

சந்தைப்பக்கம் போனால் பார்வதி விலாஸிலை நீ எனக்கெண்டு வாப்பன் வாங்கி வருவாய். எனக்கு வாப்பன் நிறையப் பிடிக்கும் எண்டு உனக்கு மட்டும் எப்படித் தெரியும் பாட்டி?

நீ பாவம் பாட்டி. எங்கள் கல்வீட்டிலை தங்காமல் கொட்டில்லைதான் இருந்தாய். காலமை ஏழு மணிக்கு மூக்குப் பேணியுடன் தேத்தண்ணி வேணுமெண்டு அம்மாவிடம் வருவாய். "நான் கொண்டுவந்து தருவன்தானே. ஏன் பிச்சைகாரி மாதிரி அலையுறாய்?" என்று அம்மா அக்கறையுடன் கத்துவா. அப்பவெல்லாம் நீ மௌனித்து நிலம் பார்க்கும் பொழுதுகளில் என் நெஞ்சில் அமிலம் தெறித்தது போல் இருக்கும் பாட்டி.


எனக்கு நடந்த ஒப்பிரேசன் பற்றிக் கேள்விப்பட்டு இரண்டு நாட்களாகச் சாப்பிடாமல் கிடந்தாய் எண்டு பெரியம்மா ஃபோனிலை சொன்னவா. எனக்கு இப்ப பரவாயில்லைப் பாட்டி. "ஒப்பிரேசனை இந்தப் பாலன் எப்படித் தாங்கும்?" என்று மனங் கலங்கினாயாம். சொன்னால் நம்பமாட்டாய் பாட்டி.... ஒப்பிரேசன் பெரிதாக எனக்கு வலிக்கவில்லை. அதன் மூலம் நான் கண்டு "களித்த" உறவுகளினதும், சினேகிதங்களினதும் வேசமும், பாசமுந்தான் என்னை மெய்சிலிர்க்கச் செய்கின்றது.

என் இப்போதைய ஆசை என்ன தெரியுமா பாட்டி...? நான் ஊரிலை இருந்துகொண்டு உனக்கு ஒவ்வொரு நாளும் காலையிலை தேத்தண்ணி போட்டுத் தரவேணும். ஒவ்வொரு நாளும் பெரியம்மா வீட்டுக் கிணத்திலை நீ குளிக்க நான் தண்ணி அள்ளித் தரவேணும். இது மற்றவர்களுக்குப் பேராசை மாதிரித்தான் தெரியும். ஆனால் நீயே சொல்லு பாட்டி... எனது ஆசை நியாயமானதுதானே....?

போன மாசம் மொன்றியாலிலை இருந்து மூத்தக்கா ஃபோன் எடுத்தாள். அண்டைக்குப் பிந்நேரம் தன்ரை மகள் என்ன தமிழ்ச்சொல் சொன்னாள் என்பதை ஒப்புவித்துவிட்டு, " அம்மம்மாவின்ரை அந்தியேட்டிக்கு தங்கமக்கா போகேல்லையாம்" என்று ஏதோ சொன்னாள். எனக்கு இதயமே விறைச்சுப் போனது மாதிரி இருந்துச்சுப் பாட்டி. நீ செத்துப் போனாயாம். தங்களுக்கு ஆறு மாசத்துக்கு முன்பே தெரியுமாம். சின்னம்மா சொல்லியிருப்பா என்று நினைச்சுத்தானாம் தான் எனக்குச் சொல்லவில்லையாம்.

எனக்கு ஒண்டுமே விளங்கேல்லைப் பாட்டி. என்னைத் தனிய விட்டுப் போக உனக்கு எப்படி மனசு வந்தது பாட்டி....? என்ரை பிள்ளையளுக்கு நீ எனக்குச் சொல்லாத கதையெல்லாம் சொல்லவேணும் எண்டு எவ்வளவெல்லாம் ஆசைப்பட்டன் தெரியுமோ பாட்டி....?

பாட்டி....பாட்டி, சாகமுதல் என்னைப்பற்றி பெரியம்மா ஆக்களிடம் ஏதாவது கேட்;டனியோ? சாகும் பொழுதில் என் முகம் உனக்கு ஞாபகம் வந்ததோ பாட்டி...? இப்ப என்ரை மனசு பூராவும் குற்ற உணர்வு பாட்டி. உன்னைப் பராமரிக்கவில்லையே என்ற கவலை இந்தக் கணப்பொழுதிலும் என்னை வாட்டுகின்றது.

உன்னைப் பராமரிக்காத காரணத்தால் நான் நரகத்திற்குத் தான் போகமுடியும். நீயோ சொர்க்கத்தில் இருக்கிறாய். நான் உன்னைப் பார்க்க வேணும். பாட்டி, நரகத்தில் இருந்து சொர்க்கத்துக்குப் போக ஏதாவது பாலம் இருக்குதோ எண்டு கேட்டுச் சொல்லுறியோ...?

பாட்டி...நான் பகிடிக்குத்தான் கேட்டனான். அந்த இருபது ரூபா நீ எனக்குத் தரத் தேவையில்லை. ஆனால் அதற்குப் பதிலாக நீ ஒன்று செய்ய வேண்டும். என் கனவில் எப்பவாவது வந்து, நீ சாகும்போது என்னை நினைத்ததாக (பொய்யாவது) சொல்லிவிட்டுப் போ...

வேறென்ன பாட்டி... கனவில் உன்னைக் கண்டதும் மறுமடல் தொடரும்.

அன்புடன்
உன் பேரன்,
சின்னக்குட்டி.

அகராதி

கனவு: சென்ஸாருக்குப் போகாத, செலவே இல்லாத ஒரு குறும்படம்.

புண்ணியம்: நாளைய சொர்க்கத்திற்கு இன்றைய இலஞ்சம்.

காதல்: ஒருவகைக் களவு; என்று பிடிபடுவோம் என்ற பயம் என்றைக்குமே
இருக்கும்.

மனசு: ஞாபகங்களைப் போட்டு வைக்கும் ஒருவகைப் பெட்டி.

கண்: காதல் பிறக்கும் இடம்; கண்ணீரின் சொந்த இடம்.

புதுக்கவிதை: ஒருவகைப் புயல்; ஆனால் அழிவு இருக்காது.

மரபுக் கவிதை: ஒருவகைத் தென்றல்; ஆனால் ஒரு அறுப்பும் விளங்காது.

சொர்க்கம்: இல்லாத ஒன்று; நாம் இறக்கின்ற போதே இருக்கும் என்பர்.

நண்பன்/நண்பி: நாம் புழுகுவதையெல்லாம் நம்புகின்ற அல்லது நம்புமாற்
போல் நடிக்கும் ஒரு ஜீவன்.

வாழ்க்கை: நாளைய இறப்பிற்கு எம்மைத் தயாராக்குவது.

காசு: கடதாசியினால் உருவாக்கப்பட்ட ஒன்று....மஹாராணி சிரிச்சுக்
கொண்டிருப்பாங்கோ!

கணிதம்: நீங்கள் பாஸாகாத ஒரே ஒரு பாடம் அல்லது அதிக தடவை
கோட்டைவிட்ட பாடம்.

உணவு: நீங்கள் உயிர் வாழ்வதற்கான காரணம்.

கடவுள்: பரீட்சைக்கு முதல் மீதமுள்ள ஒரேயொரு நம்பிக்கை; மனிதனின்
மிகப் புத்திசாலித்தனமானகண்டுபிடிப்பு; அஞ்சு சதத்துக்கும்
பிரயோசனம் இல்லாதது.

மனிதன்: வாலில்லாத ஒருவகை குரங்கினம்.

குரங்கு: வாலுள்ள ஒரு மனிதம்.

கண்ணாடி: தளவாடி; நீங்கள் எவ்வளவு அசிங்கம் என்பதற்கான ஒரேயொரு சாட்சி.

காமம்: (பார்க்க உணவு)

அண்ணா: இடைக்கிடை பணம் அனுப்பும் ஒருவகை மனித ஜீவன்.

தமிழ்: உங்களை நினைத்து நீங்களே பெருமைப்படும் ஒருவிடயம்.

கண்ணீர்: overflow of sadness that escapes through your eyes.